Autyzm jest schorzeniem, które cechuje się zaburzeniem funkcji i rozwoju ośrodkowego układu nerwowego. Jest to dysfunkcja bardzo złożona, obejmująca zakłócenia w obszarze umiejętności społecznych, zdolności komunikacji międzyludzkiej, wyrażania uczuć, budowania relacji interpersonalnych oraz trudnością w zakresie integracji zmysłów. Mimo, iż obecnie wobec dzieci z autyzmem stosuje się wiele różnorodnych metod leczenia, jest to schorzenie, którego nie można w pełni uleczyć. Szeroko pojęta rehabilitacja dzieci z autyzmem może w dużej mierze ułatwić chorym funkcjonowanie, wyposażyć ich w podstawowe umiejętności społeczne, jednak nigdy nie wyeliminuje choroby. To, w jakim stopniu i z jakim sukcesem będzie przebiegała rehabilitacja dzieci z autyzmem zależy przede wszystkim od tego, jak wcześnie to zaburzenie u dziecka zostaje wykryte i zdiagnozowane oraz jak szybko pacjent zostanie objęty odpowiednią fachową pomocą. Terapia i rehabilitacja dzieci z autyzmem najczęściej jest uzupełniana farmakologią. Umożliwia ona złagodzenie części zachowań lub objawów współwystępujących.
Nie istnieje jedna, uniwersalna terapia i metoda rehabilitacji dzieci z autyzmem. Funkcjonuje jednak zestaw istotnych wyznaczników, które są podstawą w pracy z chorym dzieckiem. Ważne jest, aby wszelkie sesje odbywały się w kontrolowanym otoczeniu z ograniczoną ilością bodźców docierających do zmysłów. Zwraca się uwagę na to, aby sposób komunikowania się z dzieckiem był prosty i klarowny, za pomocą krótkich poleceń wraz z nawiązaniem kontaktu wzrokowego. Istotne jest również przerysowywanie emocji wyrażanych mimiką. Szczegółowe elementy terapii muszą jednak zostać dopasowane do indywidualnych możliwości pacjenta. Aby rehabilitacja dzieci z autyzmem była odpowiednio dobrana i opracowana, bardzo ważna jest współpraca terapeutów z rodzicami, lekarzami, nauczycielami oraz wszelkimi znaczącymi osobami składającymi się na najbliższe otoczenie chorego.
