Wrzodziejące zapalenie jelita grubego jest to przewlekłe zapalenie błony śluzowej jelita grubego z naciekami z komórek jednojądrowych, a także granulocytów. W surowicy chorych występują przeciwciała klas IgG, IgA i IgM przeciwko lipopolisacharydowi nabłonka jelita grubego, reagujące krzyżowo z antygenem wyekstrahowanym z pałeczek E. coli 014, a także krążące kompleksy immunologiczne. Limfocyty chorych wykazują natomiast działanie cytotoksyczne przeciwko autologicznym i allogenicznym komórkom nabłonka jelita grubego. Reakcja jest również dodatnia w chorobie Crohna. Limfocyty osób zdrowych nabierają właściwości cytotoksycznych po inkubacji z lipopolisacharydem E. coli, a także w wyniku inkubacji z surowicą chorych na colitis ulcerosa. To ostatnie spostrzeżenie wskazuje na udział cytotoksyczności zależnej od przeciwciał. Reakcje krzyżowe z antygenami bakteryjnymi wskazują na możliwość przełamania tolerancji immunologicznej przez bakterie flory bakteryjnej w tej chorobie. Innym typowym przykładem zapalenia włóknikowego powierzchownego jest płatowe zapalenie płuc, w którego przebiegu w świetle pęcherzyków pojawia się wysięk włóknikowy. Zapalenie włóknikowe błon śluzowych przebiega pod postacią zapalenia powierzchownego bądź głębokiego. Bywa ono ograniczone lub zajmuje rozległe obszary. Przykładem rozległego zapalenia włóknikowego jest zapalenie dróg oddechowych, w którego przebiegu włóknik może tworzyć drzewkowa- te odlewy oskrzeli.

POWIĄZANE ARTYKUŁYWIĘCEJ OD AUTORA