Serce kurczy się rytmicznie 70-80 razy na minutę. Rytmiczna praca serca zależy od impulsów powstających w samym mięśniu sercowym – w jego układzie bodżcowo-przewodzącym. Impulsy te przetwarzane są na pojedyncze skurcze dzięki temu, że po każdym skurczu serce wpada w stan odrętwienia (refrakcji), nie reagując na dalsze impulsy, co zapobiega skurczowi trwałemu (tonicznemu).
Czynność serca znajduje się pod regulującym wpływem układu współczulnego. Układ współczulny pobudza czynność serca, tzn. wzmaga zdolność wytwarzania impulsów, przyśpiesza przewodnictwo, wzmaga pobudliwość i kurcz- liwość mięśnia sercowego. Układ przywspółczulny wpływa na te czynności hamująco. Zaburzenia układu wegetatywnego lub uszkodzenie układu bodź- cowo-przewodzącego prowadzą do zaburzeń rytmu pracy serca. Najważniejsze z nich to: częstoskurcz, rzadkoskurcz, niemiarowość i rozkojarzenie czynności serca.
