Rab to malownicza wyspa położona równolegle do pasma górskiego Welebit. Zimny wiatr bora przyczynił się do tego, że wschodnią część wybrzeża stanowią strome i surowo wyglądające skały. Z kolei wybrzeże ulokowane w zachodniej części wyspy jest osłonięte od wiatru, w wyniku czego jest również bardziej łagodne. Podobnie wygląda kwestia klimatu: na wschodzie panuje dużo niższa temperatura, aniżeli w zachodniej części Rabu. Jest tu także dużo więcej terenów zielonych oraz lasów.
Przed przybyciem rzymian wyspa nosiła nazwę Abra lub Scadurna. Kiedy zaś przeszła pod rzymskie panowanie jej nazwa została zmieniona na Rab. Łagodne i piaszczyste wybrzeże oraz wysokie temperatury panujące w jej zachodniej części każdego roku przyciągają spragnionych słońca wczasowiczów.
Miasto Rab
Rab jest głównym i najbardziej popularnym wśród turystów miastem wyspy. W czasach wczesnochrześcijańskich było znajdowała się tu siedziba biskupstwa. Słowianie przybyli na tereny obecnego Rabu około VI wieku. Miasto zostało podbite przez Franków, po czym władzę przejęła Wenecja.
Do XV wieku miasto kilkakrotnie znajdowało się pod rządami węgierskich władców. Ostatecznie jednak władzę nad wyspą przejęła Wenecja, która objęła panowanie na około cztery stulecia.
Charakterystycznym elementem miasta są cztery wspaniałe dzwonnice. Ponadto warto zwrócić uwagę na zachwycające weneckie zabudowania. Przy głównych ulicach wznoszą się wspaniałe rezydencje z portalami wykonanymi w stylu romańskim.
Potężne średniowieczne mury otaczały niegdyś obszar Starego Miasta. Niestety te znajdujące się w południowej części Rabu zostały ziszczone. Można jednak obejrzeć fragment murów wzniesionych dla ochrony Nowego miasta (Varos).
Co warto zwiedzić?
1. Katedra Mariacka (Katedrala sv. marija Velika) została wzniesiona w stylu romańskim. W 1177 roku świątynię konsekrował papież Aleksander III. Fasada wykonana została z naprzemiennie układanych warstw białego i łososiowego kamienia. Nad wejściem w tympanonie podziwiać można pięknie rzeźbioną XVI-wieczną Pietę autorstwa Petara Trogiranina.
Trójnawowe wnętrze świątyni podzielone jest rzędami kolumn. Na uwagę zasługuje wspaniała XV-wieczna chrzcielnica oraz piękny poliptyk datowany na 1350 rok, będący dziełem Paola Veneziana.
W prezbiterium znajduje się zachwycające cyborium otoczone czterema kolumnami wykonanymi z marmuru. Warto obejrzeć również relikwiarz św. Krzysztofa pochodzący z XII wieku.
W sąsiedztwie kościoła wznosi się najwyższa budowla na wyspie. Dzwonnica zbudowana została w XIII wieku.
ADRES: Ulica Ivana Rabljanina
